GRIP-opschalingsniveaus

Bij GRIP 1 is samenwerking nodig tussen de hulpdiensten op de plek van de gebeurtenis. Denk aan een brand in een flatgebouw. Maar om die hulp op de juiste manier te organiseren, moeten de hulpdiensten goed samenwerken. Daarom richten de diensten een zogenaamd ‘Commando Plaats Incident’ (CoPI) in op de plek van het incident, waarbij één persoon de leiding krijgt. De Mobiele Commando Unit (MCU) komt dan ter plaatse, een soort ‘crisiscentrum op wielen’.

Soms zijn de gevolgen van een incident zo hevig dat mensen in een groot gebied rondom het incident er last van hebben. Bijvoorbeeld bij een aardbeving of een giftige rookwolk. Dan gaan we naar GRIP 2. Bij deze situatie krijgt het CoPI-team steun van een extra team: een Regionaal Operationeel Team. Er komt ook andere leiding. De burgemeester stelt een Operationeel Leider aan. De Operationeel Leider neemt namens de burgemeester beslissingen over de inzet van de (hulp)diensten. Het Regionaal Operationeel Team ondersteunt het CoPI door de effectbestrijding over te nemen, en ze bereiden de inzet van een Gemeentelijk Beleidsteam (GBT) voor.

Bij GRIP 3 heeft een incident grote gevolgen en is er sprake van een ramp. Denk aan een grote brand waarbij gevaarlijke stoffen vrijkomen of een langdurige stroomstoring. Er moeten beslissingen worden genomen die nodig zijn om de gevolgen van het incident te beperken. De burgemeester kan daarbij in uitzonderlijke gevallen de bevoegdheden van andere instanties overnemen. Een Gemeentelijk Beleidsteam helpt de burgemeester bij de afweging hiervan. Dit team bestaat uit adviseurs van de verschillende hulpdiensten.

Bij sommige rampen is meer dan één gemeente betrokken. Bijvoorbeeld bij de coronacrisis of een aardbeving die slachtoffers maakt in een groot gebied. De voorzitter van Veiligheidsregio Groningen heeft dan de leiding: dat is in ons geval de burgemeester van Groningen. Een Regionaal Beleidsteam staat hem bij. In dit team zitten de burgemeesters van de betrokken gemeenten.